آنچنان کز رفتن خار می ماند به جا                            از جوانی حسرت بسیار می ماند به جا

آه افسوس و سر شک گرم وداغ حسرت است            انچنان از عمر سبک رفتار می ماند به جا           

کامجویی غیر ناکامی ندارد حاصلی                          در کف گلچین زگلشن خار می ماند به جا          

جسم خاکی مانع عمر سبک رفتار نیست                  پیش این سیلاب کی دیوار می ماند به جا؟

هیچ کار از سعی ما چون کوهکن صورت نبست            وقت آن کس خوش کزو آثار می ماند به جا          

نیست از کردار ما بی حاصلان را بهره ای                  چون قلم از ما همین گفتار می ماند به جا    

عیش شیرین را بود در چاشنی صد چشم شور           برگ صائب بیشتر از بار می ماند به جا